عالم رباني و عارف كامل مرحوم ميرزا جواد آقا ملكي تبريزي مي نويسد:
پيامبر گرامي اسلام ـ صلّي الله عليه و آله ـ سفارشهاي مؤكد درباره طول سجود فرموده است و اين امري است بسيار مهم. سجده طولاني نزديكترين هيئت هاي بندگي است و به همين جهت در هر ركعت نماز دو سجده تشريع شده است. دربارة ائمة اطهار ـ عليه السّلام ـ و شيعيانشان در مورد طول سجود مطالب مهمي نقل شده است.
در يكي از سجده هاي امام سجاد ـ عليه السّلام ـ بشمارش رفت كه هزار مرتبه فرمود: لا اله الّا الله حقّاً حقّاً. لا اله الّا الله تعبّداً و رقّاً لا اله الّا الله ايماناً و تصديقاً.
دربارة امام كاظم ـ عليه السّلام ـ نوشته شده كه گاهي طول سجده اش از بامداد تا ظهر ادامه داشت. و از اصحاب ائمه مانند «ابن ابي عمير» و «جميل» و «خرّبوذ» قريب به همين مطلب نقل شده است.
در ايام تحصيل در نجف اشرف شيخ و استادي داشتم كه براي طلاب با تقوا، مرجع بود. از او سوال كردم چه عملي را شما تجربه كرده ايد كه مي تواند در حال سالك مؤثر باشد؟ فرمود: در هر شبانه روز يك سجده طولاني بجاي آورد و در حال سجده بگويد«لا اله الّا انت. سبحانك انّي كنت من الظالمين» در حال ذكر اين چنين توجه كند كه پروردگارم منزه از اين است كه بر من ظلمي روا داشته باشد، بلكه خود من هستم كه بر نفسم ستم كردم و او را در اين مهالك قرار دادم.
استاد من علاقه مندانش را به اين سجده سفارش مي كرد و هر كس كه انجام مي داد تأثيرش را مشاهده مي كرد، مخصوصاً كسانيكه اين سجده را بيشتر طول مي دادند. بعض آنها هزار مرتبه ذكر مذكور را در سجده تكرار مي كردند و بعضي كمتر و بعضي بيشتر و شنيدم كه بعضي آنها اين ذكر را سه هزار مرتبه در سجده تكرار مي كردند.[1]
[1] . المراقبات/ ص 122.